Auteur: Hannah van Herk (Pagina 8 van 66)

Ondertussen, achter het huis…..

Vandaag was er veel volk over de vloer. De kraandrijver bleef buiten en de stallenbouwer werkte in de schuur maar de schilders en de timmermannen hebben bezit genomen van het huis of ze er nooit meer zullen weggaan. En toch moeten ze eind deze week klaar zijn want dan komen de mannen die de vloer boven gaat egaliseren, voor de vloerbedekking.

In de achtertuin wordt het beton in kleinere brokken gebroken.

De vloerbedekking van de bovenverdieping is eruit.

De schilders vervangen ook wat dubbele (lekkende) ramen.

De mannen van de dakkapel halen een stuk uit het dak.

Van binnen ziet het er dan aan het einde van dag 1 zo uit.

In de loods wordt aan de paardenboxen gewerkt.

De koeien zijn lang geleden vertrokken. De oude koeienstal wordt nog slechts bewoond door houtworm, een enkele vlieg en wat bejaarde spinnen. De sloopvergunning is aangevraagd; binnenkort ligt hier weiland. Nou ja, eerst een grote kuil en dan zwarte grond en uiteindelijk weiland. Op het nippertje wordt getracht om de schoonheid van hout, ijzer, beton en mos op asbest in de winterzon in beeld te brengen.

 

Het einde van een dag, het einde van de reis; het bosje van Woudsend is al in zicht. De uitkijk kan de blik afwenden voor enige kwaliteitstijd met de Chick.

Een weekend zeilen met De Dikke Bertha bracht ons in Laaxum. Het kleinste haventje aan het IJsselmeer. ’s Avonds patat in de snackbar en ’s ochtends wakker worden van vogelgeluiden. Verder was alles stil, ook de wind. Dan klinkt een motor heel erg luid, ook als je in de laagste versnelling het paradijs weer verlaat.

Volgende keer doen we het natuurlijk weer heel anders. Maar wat is het leuk om zo’n kamer in te richten! Het lijkt wel een 3D foto en één waar je nog kunt binnenwandelen ook. Echt iets voor een fotoblog. Gebruikte materialen: donkergrijze muurverf, goudverf, schelpenzand, sloophout, matglas, latten, spotjes. Textielkunst: jute, strobalentouw, ijzeren staven, vilt, beamer, laptop.
De textielkunst is van Marleen Poldervaart, die (voor wie dat nog dacht) laat zien dat textielkunst radicaal kan zijn.

Het is übergeestig, en zeer de moeite waard. Kijk! Kunst aan de Ee!  Nog anderhalve week en alles moet hangen.  Mijn 43 portretten liggen nu bij de printer. En alle 1000 en drie zaken die ook nog moeten. Dat gaat lukken. Ik heb er zin in. Kom vooral kijken (bij de ingang meteen rechtsaf slaan) en zegt het voort!