Categorie: Viervoeters (Pagina 8 van 9)

Drukke Paasdagen voor Chick en Chucky. We vertrokken op zaterdag uit Amsterdam. Op zondag eerst eieren zoeken in de tuin op de Veluwe, daarna een Paasbrunch in Utrecht. En dan meteen ook even op visite bij de Utrechtse buurvrouw om kennis te maken met poezen Poeh en Boris.
De reacties op deze visite waren gemengd. Poeh (middelste foto) was verbijsterd. Boris stond aanvankelijk ook paf, maar hij kwam toch iets dichterbij om kennis te maken. Chicky blies vinnig naar hem met haar kleine tandjes en Chuck klom meteen op de dichtstbijzijnde schoot, kort daarop gevolgd door zijn zusje. (Foto door Lucie Th.)
Er was nauwelijks gesis en geblaas dus, laat staan dat er een bloedbad volgde. Integendeel, er werd door alle partijen oplettend geobserveerd en daarmee was het een perfecte les Maatschappijleer. Wij reden moe doch voldaan weer naar huis.

Met zo’n pootje heb je altijd iets om mee te spelen, ook als je zusje even elders bezig is. Met de Paasdagen zijn Chick en Chucky – ter voorbereiding op hun leven als wereldburger – aan een tournee door Nederland begonnen. Chick en Chucky on the road! Maar daarover later meer.

Verdoofd, verbonden en gekneveld terug van de dierenarts en meteen onderwerp van koele inspectie van je bloedeigen zus: arme Chucky.

Vanochtend ging Chucky, tijdens ochtendspeelkwartier, opeens opvallend rustig op bed tegen mijn rug aanliggen. In een flinke bloedplas, bleek: hij bloedde als een rund uit zijn linkerachterpootje. En er waren bloedige afdrukken van zijn pootje en rode spatten door de hele slaapkamer (waarom leken die witte sprei en het witte kleed ooit een goed idee?). Met een tissue er omheen en wat druk uitoefenen werd het bloeden aanvankelijk gestelpt, maar na een half uur zat de keuken onder het bloed – op de vloer, op het tafelkleed, tegen de keukenkastjes gespetterd. Spoorslags naar de dierenarts dus, en die constateerde dat het weefsel tussen twee teentjes flink was ingescheurd (hoe? Hoe? HOE?). De scheur Moest onder narcose gehecht.

Nu zit Chucky opgescheept met een ingetaped pootje en een kraag die pas over 10 dagen weer af mag. Hij loopt voortdurend in een cirkel achteruit om die kraag kwijt te raken, vooralsnog tevergeefs. Zijn zusje vindt het natuurlijk waanzinnig interessant en bespringt hem voortdurend van voren, van achteren, van boven en van opzij.
Wordt vervolgd…

Vanochtend met het kattenklasje op excursie voor nadere kennismaking met de Grote Buitenwereld. Om die niet al te overweldigend te laten overkomen beginnen we bij het plantsoentje bij Mahatma Gandhi, want daar is een beschuttende haag.

Doordat het uitspansel, vergeleken met mijn huiskamer, toch nog ontzettend groot bleef vergaten ze helemaal te protesteren tegen hun nieuwe tuigjes – warm oranje voor Chucky, koel groenblauw voor Chick.

Voorzichtige conclusie: Eng (Chick) en Smaakt naar meer (Chucky).

Ze lijken schattig, maar met Chick en Chucky heb ik wel roofdieren in huis gehaald:  brokken energie die trainen als ninja’s. Gelukkig oefenen ze meestal op elkáár, anders had ik de bank en de gordijnen al na een week bij het grof vuil kunnen zetten. Een aansporing om toch maar te gaan sparen voor een nieuwe woninginrichting voor als ze wat ouder zijn.

Terwijl ik dit schrijf liggen C&C overigens gezellig in elkaars armen op het aquarium te slapen. Krachten opdoen voor de volgende confrontatie.

De eerste – niet geheel volbrachte – poging om van Chick & Chucky globetrotters te maken. Hier zijn de poesjes in het kattenkratje in de auto op weg naar de Veluwe om kennis te maken met de daar woonachtige Herkjes. Helaas was er een stevig ongeluk gebeurd, waardoor het verkeer overal vast zat. Op de A1, op de A10, op de A2 richting A9 en op de A9 richting A1: overal ging het stapvoets.

Na een uur in de auto heb ik de Veluwe maar afgebeld en ben huiswaarts gekeerd. C&C hebben dan anderhalf uur in de kattenkrat gezeten – samen, dus op zich gezellig – en ik heb ze van minuut tot minuut op de hoogte gehouden van de toestand op de weg. Ze waren al snel vrij kalm, maar erg leuk vonden ze het nou ook weer niet.
Al met al genoeg training voor 1 dag. Volgende week proberen we de tocht opnieuw.

Vanaf ontwaken door het huis geraasd. Chaos gecreërd onder de cd’s. Volle kop thee op het nachtkastje omgekieperd (met maximaal effect: boeken, aantekeningen, wekker en krant nat), salontafel met een machtige schuifsprong schoongeveegd. In de gordijnen geklommen en weer, en weer, en weer. Gedold met onvermoeibaar nichtje Suzan.

Tijd voor een siësta op de bank. Zijn we aan toe.

Nu C&C gewend zijn in huis en menselijke bezoekers vriendelijk begroeten, is het tijd voor kennismaking met Canis lupus familiaris. De poesjes zijn ontsteld over de aanwezigheid van een hond in huis, ook al gaat het duidelijk om een hond voor beginners; Britta is bejaard, blind, doof en meestal in diepe slaap.

Vanochtend kwam Chuck iets dichter bij om het snurkend fenomeen te bekijken. Hij blijft vooralsnod diep ontsteld.

Vandaag hebben de poesjes besloten dat hun nieuwe huis – met bewoner – OK is. Toen ik vanavond thuis kwam met gast – want tante Katja in mijn kielzog – kwamen ze vanuit de krochten van de keukenkastjes tevoorschijn om ons te verwelkomen (nou ja, Chick verwelkomde ons meteen, Chucky ging eerst wat eten). Daarna rausden ze door het huis als electronen in een deeltjesversneller en ontdekten de klimpaal die ik dit weekend voor ze in elkaar had gezet – van vloer tot plafond in 3 seconden! Op de eerste foto staat een van de eerste pogingen van Chucky toen hij nog niet door had dat hij alleen vanaf de andere kant van de paal op het plateautje kan klimmen.
Uiteindelijk nestelde Chucky zich op mijn schoot voor een dutje, wat gesaboteerd werd door zijn zus die steeds bovenop hem bleef springen. Pas toen tante Katja haar liefdevol op in de armen in een houtgreep nam kalmeerde ze; de tweede foto werd dan ook gemaakt tijdens een moment van Totale Ontspanning.