Categorie: Werk in opdracht (Pagina 1 van 2)

Nieuwe uitgever bestormt het uitgeeffirmament. Dus interview en foto’s voor bij artikel.

De linker foto is natuurlijk veel sterker –  kleur, vorm – lekker veel wit, heldere kleur, het strooisel (of wat het ook is) komt van de omslag van een boek dat deze uitgever heeft uitgegeven, en ik heb de wat ongeinspireerd rood gekleurde sweatshirt gematcht met het fuchsia van de confetti, waardoor het opeens lekker fris oogt.
Maar om de andere moet ik steeds lachen. En die moet er toch uit. Kill your darlings.

Voor het Vakblad een foto gemaakt van een bijzonder aardige directeur, die de Nederlandse Letteren promoot in het buitenland. China bijvoorbeeld. Daar wordt Nederland op de Bejingse boekenbeurs Country of Honour in 2011. Dat word je niet zomaar, dus daar mogen we trots op zijn.
De promo-boekentas met allerlei covers van vertaalde boeken erop (van Mulisch tot Annie M.G. Schmidt tot Douwe Draaisma) is in een oplage van 10.000 onder de meer dan 1 miljard Chinezen uitgedeeld. Als warme broodjes gingen ze over de toonbank.

China wordt dus het thema van de foto. Wat is typisch Chinees? De tempel op de Zeedijk is te druk. Het Chinese restaurant heeft weer zo weinig met literatuur te maken. Een Chinees zuiltje? oppert de hoofdredacteur. Die zijn weer heel anders dan Dorische of Korinthische zuiltjes.

Het wordt uiteindelijk eenvoudige rode achterwand, waar de directeur voor staat in een houding die aan de Ninja refereert. Met de promotas, die lekker vloekt met het communistisch rood. Voor de Chinese touch voegen wij wat schrift toe. Via via opgeduikeld. Er zou moeten staan: Nederlands Letterenfonds. Maar misschien staat er wel: Chinees Restaurant The Happy Hooker.

Vandaag de Dom beklommen om foto’s te maken met model (wiens secretaresse even voor twee uur belt dat hij wat later is want nog met fiets onderweg van Bilthoven naar Utrecht).
Oeps. De ons toegewezen Dom-begeleider moet binnen het uur weer beneden zijn voor de groepsrondleiding van 3 uur. Zij en ik wachten geduldig, want geen keus. Het model komt toch nog eerder dan verwacht, niet eens erg buiten adem.
Wij rennen de 400 en nog wat treden van de Domtoren op en neer, onderweg stoppend op geschikte plekken. Speciaal voor ons ontsluit de gids de deur naar het uurwerk.
‘Wat doe ik met mijn handen’ vraagt het model steeds aan mij. En: ‘Zeg maar hoe ik staan moet.’ Zoiets moet je weten als je de fotograaf bent.
Daarna naar het spuuglelijke Hoog Catharijne, naar het dak van parkeergarage Rijnkade waar je een prachtig uitzicht hebt op de Dom. Mooi als je dan een nagelnieuwe Alpe vouwladder mee hebt. En het model er ook nog op wil klimmen. Zodat de lelijke omheining buiten beeld blijft en de man boven de toren kan uitrijzen. Pakkender dan de foto’s op de Dom gemaakt en tegelijkertijd onmogelijk zonder dat.
Ben benieuwd wat de vormgever gaat kiezen.

Van deze foto – ik maakte ‘m vanmiddag in Soest – word vrolijk. Heel simpel, geen gedoe en gewoon leuk. De boekhandelaar is een geweldig model, een winkel is een prachtige winkel en de krant is couleur locale.

Het is niet de definitieve versie, en bovendien in het stadium van pre-postproductie.
Maar het geeft wel een beter idee van wat het worden gaat. Dit is een foto van Daan met op zijn gezicht de website van Athenaeum Boekhandel die hij zelf maakt en bijhoudt.