Foto's en verhalen

Tag: bomen planten.

De Nieuwe Boomgaard

Schop in de grond!

Achteraf hebben we een Masterplan gemaakt voor de vier appelbomen, drie pruimenbomen en twee perenbomen die we bij de firma Deinum in Wyckel hebben gehaald. Dat plan ziet er zó uit:

Graven is bijkans onmogelijk: het is hakken, steken en brute kracht. Het oude puin (de boerderij die hier stond werd 20 jaar geleden afgebroken) is niet afgevoerd maar over het terrein verspreid. Om bij goede aarde (en vette klei) te komen, moet je je eerst een weg beuken door een keiharde laag aangestampte stukjes baksteen, tegels, dakpannen en andere meuk.

 

Blaren op de handen. Pijn in de ruggen. Kiezen op elkaar. We hebben een gat:

Fijne verse tuinaarde uit vrolijke oranje-groene zak. Voor kleur in de foto en voeding in de grond.

Pièce de résistance: de boom geplant. Die met kluit zijn bijna niet te tillen. Gelukkig ben ik beter in foto’s maken.

  Negen gaten graven, 18 steunpalen inslaan en 9 fruitboompjes planten verder. Het kale hoekje ziet er opeens een stuk aangekleder uit. Eronder komt gras. Dit is straks een fijn stukje groen.

And now we wait…

Remember in Green

Zaterdag 31 maart is ‘Elisabeth plantdag’. Dat is een raar idee als je er nog nooit van gehoord hebt, dus daar gaat-ie: Remember in Green is een organisatie in Nieuwveen, onder de rook van Schiphol. Ze zitten in een kas, en wat zij doen is jonge bomen opkweken met as die anders in een urn op de schoorsteenmantel zou staat te verstoffen. Of die wordt verspreid in de duinen of een weitje. Nu groeit er een boom met de voedingsstoffen die in de as zit van een overledene.

Wij kwamen bij elkaar om de as van Elisabeth te mixen met arme, veenrijke grond waarop maar liefst twee bomen gaan groeien – Platanen. De beginfase (ontvangst met koffie) sla ik even over. Hier is waar je eigenlijk voor bij elkaar komt: een jonge boom planten. Of twee.

Alle as door de aarde mengen is teveel voeding. De as wordt afgewogen. De benodigde hoeveelheid hangt af van het soort boom en de grootte van de kluit en de kuip.

De afgewogen hoeveelheid as wordt gemengd met de (voedingsarme, luchtige) aarde. Dat mag je lekker zelf doen.

Dit is de mengkas. Buiten beeld zijn de chansons van Barbara en de (nog zwakke) geur van lavendel.

Hovenier Danny van Ramshorst van Remember in Green zet de eerste plataan in de eerste kuip gemaakt van kokosvezels.

Het boompje staat in de pot en het as/aardemengsel kan erbij.

Dit is een ander boompje, maar uiteindelijk komt de kokoskuip in een waterdichte plastic kuip en aangesloten op het irrigatie systeem.

In de kas ernaast worden de jonge boompjes opgekweekt tot zo ongeveer 9 maanden oud zijn. Dan is alle voeding opgenomen en kan het boompje op zijn definitieve bestemming worden geplant. Het mag ook wat langer duren: Elisabeth zal over bijna 1 jaar, op haar verjaardag, worden geplant in de Dordogne en op de Nieuwe Oosterbegraafplaats. Wél op een begraafplaats, maar slechts ten dele onder de groene zoden. Het zou veel leuker zijn, als ze er nog gewoon was. Maar aangezien dat niet meer kan, is dit een prettige gedachte.

© 2025 Hannah van Herk

Boven ↑