Foto's en verhalen

Tag: Chick en Chucky (Pagina 4 van 6)

My Man


Toen Chick vanochtend haar pleister had verwijderd en aan de hechtingen begon te knagen alsof het Chuckies snorharen waren, was het duidelijk tijd voor maatregelen. Bovendien gedroegen zowel Chick als Chucky zich alsof er niets was gebeurd: Ze denderden door het huis, besprongen elkaar vanuit hinderlaag na hinderlaag en rolden stoeiend over de vloer, vaak met hun buikjes naar elkaar toe waarbij ze dan allebei naar hartelust trappelden met de achterpootjes.
Dik kans dat Chucky met zijn nagels de kersverse operatiewond van Chick zou openhalen, dus ik heb bij de dierenarts een rompertje voor haar gehaald. eXtra eXtra Small, en dan zit het zit nog vrij ruim. Rood met een zwart biesje. ‘Heeft u ze ook in turquoise?’ informeerde ik nog, maar dat was niet zo. Een hevig ontstelde Chick kreeg haar rompertje aan.
Toen ik na een uurtje boodschappen thuiskwam, lagen ze knus op de bank. Het pootje van Chick op Chuckies arm geeft het geheel een Aangekleed-Gaat-Uit-gevoel.

Wat Is Daar Gebeurd?


De mooiste flirtzin voor de charmante dierenarts – ‘nou dokter, ik vertrouw mijn poesje toe aan uw deskundige handen’ – bedacht ik natuurlijk pas toen ik alweer buiten stond. Maar de dokter heeft haar werk uitstekend gedaan en Chick en Chucky zijn alweer thuis – vanaf nu eeuwig kinderloos.
Dat zijn balletjes eraf zijn was voor Chuck een eitje; hij sprong meteen op de vensterbank en at met smaak een bromvlieg op. Chicky had het zwaarder; ze heeft uren groggy op een warme schoot gelegen. Maar een uur geleden begon ze haar buikje te inspecteren (jodium, pleister). Een kwartier geleden begon ze even te spinnen. En vijf minuten geleden klom ze een stukje in de klimpaal – geen goed idee met een verse wond in je buik. De paal haal ik voor een paar dagen weg.

Poging Tot Staatsieportret


Op 13 juni zijn Chick en Chucky samen 1 jaar oud. Ze zijn geboren op 13 december, en ter gelegenheid van hun eerste verhalfjaardag vroeg de fokker om een staatsieportret van de poesjes te sturen. Daarmee maakt zij dan – met de vier broertjes en zusjes elders in den lande – een fraai groepsportret van het hele gezin.
Waarschijnlijk heb ik niet genoeg met ze geoefend, want het hele concept Staatsieportret bleek te spreken tot Chick noch Chucky. Integendeel, ze bleven donderjagen dat het een lieve lust was. Rest mij slechts het wachten op een nieuw fotomoment waarop ze bereid zijn om zowel alert als stil te zitten.

Heilige Geest


Je houdt ’t bijna niet voor mogelijk, maar in de Bible Belt – de Gordel van het Woord, vernederlandste Trouw het ooit – komt er van Boven ook wat om op Chick & Chucky te stralen.

Met Pinksteren!

Toeval?

Ha!

Pinksterzandbak




Had ik totnogtoe het idee dat Chick & Chucky propere poesjes zijn… blijken het tarkebakken in het kwadraat. In een perkje naast het grasveld hebben ze een lapje zwarte aarde ontdekt dat moet en zal worden omgeploegd. Poten, buik en snuiten raken donkergrijs en smoezelig.
Niet alleen is dit een superieure kattenbak, groot genoeg om gezellig samen een drolletje onder te krabben, je kunt er ook op torretjes jagen of gewoon als een idioot je een slag in de rondte graven.

Territorium

Chucky heeft Britta in zijn hart gesloten en heeft er helemaal geen bezwaar tegen om uit dezelfde drinkbak te drinken. Hij vindt het – gulle gozer als hij is – bijvoorbeeld ook absoluut geen probleem om zijn glas water naast mijn bed met mij te delen.
Britta is er iets minder enthousiast over. De uitkomst is meestal dat Britta een stapje opzij stapt en C&C het territorium helemaal overnemen.

Suspense Van De Strijkbout




Party time! De strijkbout schuift heen en weer, het snoer bungelt vlak boven de grond en door de nagels in de neerhangende mouwen te slaan krijg je het hele overhemd over je heen. De strijkplank biedt bovendien een verfrissend nieuw uitzicht op de kamer. Leuk, strijken! Een buitengewoon onderhoudend evenement. Zou de Chef vaker moeten doen.

Liefde, 2e Kans

Het was geen liefde op het eerste gezicht, integendeel. De eerste keer dat Chuckie Britta ontmoette, was hij zeer onsteld.
Maar deze week heeft Chuckie besloten dat hij zeer van Britta houdt. Als zij door de gang sjokt, werpt hij zich luid snorrend voor haar voeten op zijn rug, zodat ze over hem struikelt – zeer tot haar ergernis. Als ze op bed slaapt, vleit hij zich gezellig tegen haar aan en trappelt met zijn pootjes totdat Britta een paar decimeter verhuist. Chuckie laat zich er niet door uit het veld slaan; hij rust niet tot hij Britta tot hoofdkussentje heeft gepromoveerd.

Dorpstraat, Ons Dorp


Er was veel loos karton over na het opruimen van de zolder (ladingen vuilniszakken afgevoerd!). Ik dacht dat het een goed idee zou zijn om die in de open haard te verbranden. Het karton brandde echter dermate enthousiast, dat ik bang was dat het loeiend vuur spontaan zou overslaan naar aanpalende meubels en vloerbedekking.

Terwijl ik zorgelijk dichtbij ging zitten met een deken en pook in de aanslag om erger te voorkomen, kwam Chicky bij mij op schoot zitten. Kijken naar het vuur, gezellig. Ik weet dat poezen van warmte houden, maar dat een haardvuur dat elk moment in een uitslaande brand kan ontaarden, voor een poes niets bedreigends heeft, dat is toch wel bijzonder. Chicky had nooit eerder een vuur gezien. Hoort zo’n beest niet instinctief weg te hollen? Mij was het zweet al meteen uitgebroken.

Hoogtepunt


Op reis geweest, in het nieuwe huis geravot, met energieke 6-jarige gestoeid, aan de lijn in de tuin gespeeld, in de auto weer naar huis. En dan elkaar lekker wassen op de bank en in elkaars armen in slaap vallen. Het perfecte einde van een perfecte week.

« Oudere berichten Nieuwere berichten »

© 2025 Hannah van Herk

Boven ↑