Tag: Chick en Chucky (Pagina 5 van 6)

De krant wordt van a tot z doorgewerkt.

Chick en Chucky volgend vanochtend met belangstelling de verrichtingen van de Chef (hoog reikend op een ladder vlak langs de balustrade of knielend op het groenige beton & in de weer met lijnen en netten).’s Middags mochten ze de Buitendimensie verkennen. En voortaan kunnen ze zonder supervisie van de chef op het balkon.
Het is al een beetje gewend, zo’n net voor je uitzicht.

Terwijl de Chef aan een beschermend net op het balkon werkt, vermaken Chick en Chucky zich binnenshuis op het toilet. Waar blijft het allemaal?

Liefdevol raspt Chicky’s tongetje over de snoet van haar broertje. Eindelijk zijn z’n wangetjes fatsoenlijk te belikken. De kap is eraf – zonder mijn toestemming.
Toen ik gister thuiskwam holde Chucky mij vrolijk tegemoet zonder de kap om zijn kop die moest voorkomen dat hij aan de hechtingen in zijn linkerachterpootje gaat zitten knagen. De kap lag met vochtige aangeknaagd koordje achteloos achter een stoel in de huiskamer, terwijl Chick en Chucky opgewekt rondgaloppeerden.
Toen de kap drie dagen geleden even af mocht begon Chuck meteen aan de zwarte draadjes tussen zijn teentjes te frunniken, maar nu likt hij dat pootje niet meer dan de andere, dus de kap blijft eraf. En morgenochtend om half negen mogen de hechtingen er eindelijk uit.

Het kapje weerhoudt Chucky niet van stevige stoeipartijen, hoewel hij het spel vaker dan zijn zusje (hier vastgelegd tijdens een landing) onderbreekt om zich te wassen.

Omdat hij met zijn tong alleen bij zijn staart kan, wordt hij er niet schoner van.  Maar de binnenkant van zijn kapje is smetteloos.

Vrijdagochtend gaan de hechtingen eruit en dan mag het kapje af. De zwachtels om zijn poot was Chucky al eerder kwijtgeraakt: Op tweede paasdag rende hij opeens opgewekt langs zonder Pipopootje. Linkerachterpootje onmiddelijk weer omzwachteld; twintig minuten later was het weer af. Nog een keer verbonden, nu met hulp van nicht Paulien, die haar Eerstehulpdiploma heeft. Zes uur later liep Chucky triomfantelijk het kattenkratje uit. Verbandvrij.

Van de dierenarts mag het pootje zonder verband – het heelt allemaal geweldig – maar het kapje moet nog even omblijven omdat Chucky anders aan de hechtingen gaat knagen.
Nu, op de valreep, nog snel een foto van Chucky met kraag. Hij ziet eruit Ko van Dijk in een kostuumdrama. Prins Chucky. Nog een nachtje slapen en de hechtingen gaan eruit. En dan hangen we het kapje aan de wilgen.

Drukke Paasdagen voor Chick en Chucky. We vertrokken op zaterdag uit Amsterdam. Op zondag eerst eieren zoeken in de tuin op de Veluwe, daarna een Paasbrunch in Utrecht. En dan meteen ook even op visite bij de Utrechtse buurvrouw om kennis te maken met poezen Poeh en Boris.
De reacties op deze visite waren gemengd. Poeh (middelste foto) was verbijsterd. Boris stond aanvankelijk ook paf, maar hij kwam toch iets dichterbij om kennis te maken. Chicky blies vinnig naar hem met haar kleine tandjes en Chuck klom meteen op de dichtstbijzijnde schoot, kort daarop gevolgd door zijn zusje. (Foto door Lucie Th.)
Er was nauwelijks gesis en geblaas dus, laat staan dat er een bloedbad volgde. Integendeel, er werd door alle partijen oplettend geobserveerd en daarmee was het een perfecte les Maatschappijleer. Wij reden moe doch voldaan weer naar huis.

Met zo’n pootje heb je altijd iets om mee te spelen, ook als je zusje even elders bezig is. Met de Paasdagen zijn Chick en Chucky – ter voorbereiding op hun leven als wereldburger – aan een tournee door Nederland begonnen. Chick en Chucky on the road! Maar daarover later meer.

Verdoofd, verbonden en gekneveld terug van de dierenarts en meteen onderwerp van koele inspectie van je bloedeigen zus: arme Chucky.

Vanochtend ging Chucky, tijdens ochtendspeelkwartier, opeens opvallend rustig op bed tegen mijn rug aanliggen. In een flinke bloedplas, bleek: hij bloedde als een rund uit zijn linkerachterpootje. En er waren bloedige afdrukken van zijn pootje en rode spatten door de hele slaapkamer (waarom leken die witte sprei en het witte kleed ooit een goed idee?). Met een tissue er omheen en wat druk uitoefenen werd het bloeden aanvankelijk gestelpt, maar na een half uur zat de keuken onder het bloed – op de vloer, op het tafelkleed, tegen de keukenkastjes gespetterd. Spoorslags naar de dierenarts dus, en die constateerde dat het weefsel tussen twee teentjes flink was ingescheurd (hoe? Hoe? HOE?). De scheur Moest onder narcose gehecht.

Nu zit Chucky opgescheept met een ingetaped pootje en een kraag die pas over 10 dagen weer af mag. Hij loopt voortdurend in een cirkel achteruit om die kraag kwijt te raken, vooralsnog tevergeefs. Zijn zusje vindt het natuurlijk waanzinnig interessant en bespringt hem voortdurend van voren, van achteren, van boven en van opzij.
Wordt vervolgd…

Vanochtend met het kattenklasje op excursie voor nadere kennismaking met de Grote Buitenwereld. Om die niet al te overweldigend te laten overkomen beginnen we bij het plantsoentje bij Mahatma Gandhi, want daar is een beschuttende haag.

Doordat het uitspansel, vergeleken met mijn huiskamer, toch nog ontzettend groot bleef vergaten ze helemaal te protesteren tegen hun nieuwe tuigjes – warm oranje voor Chucky, koel groenblauw voor Chick.

Voorzichtige conclusie: Eng (Chick) en Smaakt naar meer (Chucky).