Tag: Chick en Chucky (Pagina 6 van 6)

Ze lijken schattig, maar met Chick en Chucky heb ik wel roofdieren in huis gehaald:  brokken energie die trainen als ninja’s. Gelukkig oefenen ze meestal op elkáár, anders had ik de bank en de gordijnen al na een week bij het grof vuil kunnen zetten. Een aansporing om toch maar te gaan sparen voor een nieuwe woninginrichting voor als ze wat ouder zijn.

Terwijl ik dit schrijf liggen C&C overigens gezellig in elkaars armen op het aquarium te slapen. Krachten opdoen voor de volgende confrontatie.

De eerste – niet geheel volbrachte – poging om van Chick & Chucky globetrotters te maken. Hier zijn de poesjes in het kattenkratje in de auto op weg naar de Veluwe om kennis te maken met de daar woonachtige Herkjes. Helaas was er een stevig ongeluk gebeurd, waardoor het verkeer overal vast zat. Op de A1, op de A10, op de A2 richting A9 en op de A9 richting A1: overal ging het stapvoets.

Na een uur in de auto heb ik de Veluwe maar afgebeld en ben huiswaarts gekeerd. C&C hebben dan anderhalf uur in de kattenkrat gezeten – samen, dus op zich gezellig – en ik heb ze van minuut tot minuut op de hoogte gehouden van de toestand op de weg. Ze waren al snel vrij kalm, maar erg leuk vonden ze het nou ook weer niet.
Al met al genoeg training voor 1 dag. Volgende week proberen we de tocht opnieuw.

Vanaf ontwaken door het huis geraasd. Chaos gecreërd onder de cd’s. Volle kop thee op het nachtkastje omgekieperd (met maximaal effect: boeken, aantekeningen, wekker en krant nat), salontafel met een machtige schuifsprong schoongeveegd. In de gordijnen geklommen en weer, en weer, en weer. Gedold met onvermoeibaar nichtje Suzan.

Tijd voor een siësta op de bank. Zijn we aan toe.

Nu C&C gewend zijn in huis en menselijke bezoekers vriendelijk begroeten, is het tijd voor kennismaking met Canis lupus familiaris. De poesjes zijn ontsteld over de aanwezigheid van een hond in huis, ook al gaat het duidelijk om een hond voor beginners; Britta is bejaard, blind, doof en meestal in diepe slaap.

Vanochtend kwam Chuck iets dichter bij om het snurkend fenomeen te bekijken. Hij blijft vooralsnod diep ontsteld.

Vandaag hebben de poesjes besloten dat hun nieuwe huis – met bewoner – OK is. Toen ik vanavond thuis kwam met gast – want tante Katja in mijn kielzog – kwamen ze vanuit de krochten van de keukenkastjes tevoorschijn om ons te verwelkomen (nou ja, Chick verwelkomde ons meteen, Chucky ging eerst wat eten). Daarna rausden ze door het huis als electronen in een deeltjesversneller en ontdekten de klimpaal die ik dit weekend voor ze in elkaar had gezet – van vloer tot plafond in 3 seconden! Op de eerste foto staat een van de eerste pogingen van Chucky toen hij nog niet door had dat hij alleen vanaf de andere kant van de paal op het plateautje kan klimmen.
Uiteindelijk nestelde Chucky zich op mijn schoot voor een dutje, wat gesaboteerd werd door zijn zus die steeds bovenop hem bleef springen. Pas toen tante Katja haar liefdevol op in de armen in een houtgreep nam kalmeerde ze; de tweede foto werd dan ook gemaakt tijdens een moment van Totale Ontspanning.

Dit zijn waarschijnlijk de laatste staatsieportretten van Chick (boven) en Chucky in St Michielsgestel. Zaterdag verhuizen zij naar Amsterdam.
Het maken van de foto’s was nog een hele klus, meldt de fokker. ‘Ze zijn óf te wakker en actief zodat ze niet stil willen zitten. Of ze zijn eigenlijk te slaperig om in de lens te kijken. Met wat moeite en het nemen van héél véél foto’s zijn we toch weer geslaagd.’
Inderdaad – en de statige uitstraling wordt effectief ondermijnd door dat rellerige pootje links onder.