Het Kerstkaartdilemma is opgelost. Onderweg naar B. reed ik het laatste stukje plots door een magisch landschap met witberijpte bomen in lichtgrijze mist. Ik pleurde de auto voor het ouderlijk huis, rende naar binnen, griste mijn vaders fototoestel van tafel en holde weer weg, uitroepend: “Heb kerstkaart gevonden. Zo trug.”
Even buiten het dorp zijn akkers met hier en daar een eenzame boom. Mijn voorstel tot kerstkaart werd met drie tegen nul stemmen aangenomen.
Een Prettig 2008 Toegewenst!
Prachtige foto!
Ik ga zo ook even mijn berijpte Jasmijn fotograferen