Foto's en verhalen
Vorige week logeerden Chick en Chucky in Beekbergen. Voordat ze naar buiten mochten, moesten ze eerst de kamers verkennen. En toen ze daar wel mee klaar waren, opende ik de deurtjes van de kast tussen kamer en keuken. Dat was weer goed voor een kwartier grondige inspectie. Uiteindelijk gingen ze bovenop een tukje doen.
Stallen schoonmaken, honden uitlaten, was ophangen, struiken snoeien: Chucky is er altijd als de kippen bij. Ook bij deze poging om een oud electriciteitssnoer achter de kast te verwijderen, wordt Inge door Chucky op de vingers gekeken. Hij zit er zoals gewoonlijk met zijn neus bovenop – de Inspecteur-Generaal van Woudsend.
Chucky houdt van kleine, warme ruimtes. In een doos. Onder de deken. En hij is niet krenterig – hij mag graag delen. Truien, bijvoorbeeld.
Uitpuilend mandje, maar Chucky was eerst. Voor zijn zusje is eigenlijk geen plaats meer. Hoog tijd voor een tweede bedje.
Chicky bovenop de kast van de slaapkamer, 2,70 meter bover de vloer. Ik was benieuwd hoe ze weer naar beneden zou komen – ik weet dat ze het kan, ze deed het eerder, maar ik had het nooit gezien. Helaas had de Chick geen zin.
Ik vroeg Inge om te komen en achter de deur, laag bij de grond, interessante krabgeluiden te maken. Chick keek geïnteresseerd toe. Geen haar op haar hoofd dacht eraan af te dalen. Waarschijnlijk voelde ze dat de show dan meteen zou zijn afgelopen. Na drie kwartier met de camera in de aanslag te hebben gezeten zat ze nog steeds tevreden op de kast.
Uiteindelijk besloot ze toch nog onverwacht om af te dalen door een sprong op mijn linkerschouder. Ik kon nog net de camera richten terwijl ze met een elegante boog uit beeld verdween.
De dakgoot is niet meer hoog genoeg als Chick mijn hoofd uit het dakraam ziet steken. Dáár wil ze heen! Omhoog! omhoog! Maar het dak is te steil voor haar.
Uiteindelijk krijgt ze een kontje van Inge (die daarvoor ergens een ladder vandaan tovert). Chick gaat omhoor en kan ik Chick bij haar nekvel grijpen. Waarna ze – heftig snorrend – op zolder zit. Missie geslaagd.
Het gaat steeds beter met de snorharen van de Chick nu Chick & Chucky hun tweede huis in Friesland hebben. Chucky knaagt er niet meer aan, waarschijnlijk omdat hij betere dingen te doen heeft – achter vlinders, vogels, kikkers, muizen, kippen en ander gedierte aan. Daardoor zijn de snorharen van zijn zusje nu zo mooi gegroeid dat wij al eigenlijk al van een knevel kunnen spreken.
Op deze foto van ongeveer een jaar geleden had ze nog een Adolf-esque snorretje – kort gebeten en kort gehouden door haar broer. Want als het dan eenmaal kriebelt als je bij elkaar in bed ligt, blijf je bijten. Een korte baardhaar prikt nu eenmaal meer dan een lange, zoals iedereen die wel eens man (of vrouw) met een five o’clock shadow heeft gezoend kan bevestigen.
Het was een lange dag. Chucky werd vanmiddag uitgeroepen tot de mooiste castraatkater van de Burmezenmiddag 2011.
(“De beste straatkater? “Nee, ca-straat kater. Een jeweetwelkat. Dat is ook een kat-egorie voor bekroning. Kijk maar in de kat-alogus.” )
Chick kreeg niet het predikaat ‘excellent’ maar ‘uitmuntend’, want de bovenkant van haar schedeltje is iets te plat, haar neus heeft een dopje (net als Pipo?) en haar snoetje is iets te donker. Dat ze dan toch nog als ‘uitmuntend 1’ gekwalificeerd wordt is voor gewone stervelingen moeilijk navolgbaar, maar stemt tot dankbaarheid jegens de keurmeesters. Althans bij mij – de Chick had zich al vrij vroeg in de middag ontstemd terugetrokken in haar bench en blies na een uur of twee zelfs tegen haar broer. En dat doet ze alleen als ze echt diep de smoor in heeft.
Chucky hield de goede zin wat langer vol, maar uiteindelijk was het evenement meer dan wat hij nog kon verdragen. Grommend en blazend en jankend hing hij in mijn armen toen wij certificaat en beker in ontvangst mochten nemen.
Aardig was verder dat er veel volle en halfvolle broers en zusters van C en C aanwezig waren (sommigen leken wel klonen. Even niet opletten en je gaat met de verkeerde kat naar huis.)
Ander saillant detail: Chick en Chucky’s moeder – Mirre versloeg zowel Chick als Chucky als beste castraat kat (m/v). Van je eigen
Moeder verliezen, dat is toch bijzonder eervol.
© 2025 Hannah van Herk
Recent Comments